تجربه، نیاز، و نگرش مربّیان ورزش و معلّمان تربیت بدنی نسبت به کامپیوتر

چکیده هدف پژوهش، توصیف میزان تجربه، احساس نیاز و نگرش نسبت به کامپیوتر در بین معلّمان و مربّیان حال حاضر ورزش بود. پرسش‌نامه‌ای شامل چهار بخش احساس شخصی نسبت به کامپیوتر، میزان دسترسی، میزان کاربری، و میزان نیاز به کامپیوتر برای مربّیان و معلّمان برتر توسعه داده شد و در یک نمونه در دسترس هدفمند متشکّل از 50 معلّم و100 مربّی مطرح پخش گردید. از این تعداد 105 پرسش‌نامه (62 مربّی و 43 معلّم) بازگشت داده شد. روایی محتوای پرسش‌نامه به وسیلة اظهار نظر و اصلاح 3 نفر از متخصّصان تأیید گردید. اعتبار پرسش‌نامه با تکنیک تعیین همسانی درونی (آلفای کرونباخ) در بخش‌های احساس، دسترسی، کاربری، و نیاز به ترتیب برابر 94/0، 64/0، 72/0، و 78/0 به دست آمد. معلّمان و مربّیان در مجموع نسبت به کامپیوتر احساس مثبتی داشتند؛ ولی احساس مثبت در میان معلّمان بیشتر از مربّیان بود (02/0=P). میزان دسترسی به کامپیوتر برای هر دو گروه معلّم و مربّی یکسان و بیشتر از متوسّط بود. علیرغم امکان دسترسی خوب، میزان کاربری کامپیوتر در هر دو گروه بسیار کم (ماهی یک بار) بود. احساس نیاز به کامپیوتر در هر دو گروه زیاد و در معلّمان بیشتر از مربّیان بود (02/0=P). نتیجه آن که مربّیان و معلّمان برتر، اهمّیّت کامپیوتر را درک کرده‌اند و نگرش مثبتی به آن دارند؛ امّا به اندازه کافی این نگرش مثبت را به جلسات تمرین و محیط‌های رقابتی ورزشی منتقل نکرده اند. دلیل این موضوع، احتمالاً عدم دسترسی به برنامه‌های کامپیوتری و عدم آموزش مناسب در این رابطه است.